کشمش با حذف آب از انگور بدست می آید. از آنجا که دهیدراتاسیون حجم را کاهش می دهد، محتوای قند و کالری کشمش بطور قابل توجهی در یک وعده کوچکتر، در مقایسه با میوه های تازه بالاتر می باشد.
انگور در اثر خشک شدن و تبدیل آن به کشمش و مویز مقوی تر می شود، زیرا مقداری از سلولوز آن در اثر دیاستازهای انگور به قند تبدیل می شود. بنابراین قند کشمش از قند انگور به مراتب بیشتر است.
کشمش غذائی است که هضم آن برای انسان بسیار آسان است؛ زیرا قند انگور مستقیماً قابل جذب بوده و وارد خون می شود و هضم اش مانند دیگر منابع قندی برای دستگاه هاضمه زحمتی ندارد.
با توجه به نظر وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA)، یک وعده کشمش یک چهارم فنجان است. که این شامل ۱۰۸ کالری و ۲۱ گرم قند است.
کشمش سرشار از ویتامین‌های E، A، B و املاحی مانند کلسیم، فسفر و پتاسیم است. کشمش دارای اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶ است. کشمش به رنگ های طلایی، سبز یا سیاه وجود دارد و به عنوان مکمل های غذایی با انرژی بالا برای کوهنوردان و اردوها و نیز به طور گسترده در پخت و پز فرهنگی در سراسر جهان استفاده می شود.